Dz. U. z dnia 8 czerwca 2004 r. Nr 130, poz. 1389 - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury - strona nr 3
Metody i podstawy sporządzenia kosztorysu inwestorskiego
§ 2.
1. Kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji uproszczonej, polegającą na obliczeniu wartości kosztorysowej robót objętych przedmiarem robót jako sumy iloczynów ilości jednostek przedmiarowych robót podstawowych i ich cen jednostkowych bez podatku od towarów i usług, według wzoru:
Wk = SL x Cj
gdzie:
Wk - wartość kosztorysową robót,
L - liczba jednostek sprzedmiarowanych robót,
Cj - cena jednostkowa roboty podstawowej.
2. Wartość kosztorysowa robót obejmuje wartość wszystkich materiałów, urządzeń i konstrukcji potrzebnych do zrealizowania przedmiotu zamówienia.
§ 3.
1. Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią:
1) dokumentacja projektowa;
2) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych;
3) założenia wyjściowe do kosztorysowania;
4) ceny jednostkowe robót podstawowych.
2. Przy ustalaniu cen jednostkowych robót należy stosować w kolejności:
1) ceny jednostkowe robót określone na podstawie danych rynkowych, w tym danych z zawartych wcześniej umów lub powszechnie stosowanych, aktualnych publikacji;
2) kalkulacje szczegółowe.
§ 4.
1. Kalkulacja szczegółowa ceny jednostkowej polega na określeniu wartości poszczególnych jednostkowych nakładów rzeczowych (kosztów bezpośrednich) oraz doliczeniu narzutów kosztów pośrednich i zysku według wzoru:
Cj = Sn x c + Kpj + Zj
gdzie:
Cj - cena jednostkowa określonej pozycji przedmiarowej;
n - jednostkowe nakłady rzeczowe:
robocizny - nr, materiałów - nm, pracy sprzętu - ns;
c - cena czynników produkcji:
robocizny - Cr, ceny materiałów - Cm, ceny pracy sprzętu - Cs;
n x c- koszty bezpośrednie jednostki przedmiarowej robót, według wzoru:
n x c = (Snr x Cr + Snm x Cm + Sns x Cs)
Kpj - koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót;
Zj - zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową robót.
2. Koszty pośrednie ustala się za pomocą wskaźnika kosztów pośrednich, według wzoru:
Kpj =-Wkp x (Rj + Sj) / 100%
gdzie:
Kpj- koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót;
Wkp- wskaźnik narzutu kosztów pośrednich w %;
Rj- koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót;
Sj- koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót.
3. Zysk kalkulacyjny oblicza się jako iloczyn wskaźnika narzutu zysku i podstawy jego naliczania.
§ 5.
1. Przy ustalaniu jednostkowych nakładów rzeczowych należy stosować w kolejności:
1) analizę indywidualną;
2) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych określone w odpowiednich katalogach oraz metodę interpolacji i ekstrapolacji, przy wykorzystaniu wielkości określonych w katalogach.
2. Przy ustalaniu stawek i cen czynników produkcji należy stosować w kolejności:
1) analizę własną;
2) dane rynkowe lub powszechnie stosowane, aktualne publikacje.
3. Ceny materiałów podaje się łącznie z kosztami zakupu.
4. Przy ustalaniu wskaźników narzutów kosztów pośrednich i narzutu zysku należy przyjmować wielkości określone według danych rynkowych, w tym danych z zawartych wcześniej umów lub powszechnie stosowanych aktualnych publikacji a w przypadku braku takich danych według analizy indywidualnej.
5. Podstawę naliczania narzutu zysku ustala się w założeniach wyjściowych do kosztorysowania.
§ 6.
1. Jednostkowe nakłady rzeczowe ustalone na podstawie analizy indywidualnej powinny uwzględniać w przypadku:
1) robocizny - ilości roboczogodzin dotyczące wszystkich czynności, które są wymienione w szczegółowych opisach robót podstawowych wyszczególnionych pozycji kosztorysowych, oraz 5% rezerwy na czynności pomocnicze;
2) materiałów - ilości wyszczególnionych rodzajów materiałów, wyrobów lub prefabrykatów niezbędnych do wykonania robót podstawowych wyszczególnionych pozycji kosztorysowych, z uwzględnieniem ubytków i odpadów w transporcie i w procesie wbudowania;
3) pracy sprzętu - ilości maszynogodzin pracy wymienionych jednostek sprzętowych, niezbędnych do wykonania robót podstawowych wyszczególnionych pozycji kosztorysowych, z uwzględnieniem przestojów wynikających z procesu technologicznego.
2. Godzinowe stawki robocizny kosztorysowej ustalone na podstawie analizy własnej powinny obejmować wszystkie składniki zaliczane do wynagrodzenia oraz koszty pochodne naliczane od wynagrodzeń, a w szczególności:
1) płace zasadnicze;
2) premie regulaminowe;
3) płace dodatkowe (dodatki stażowe, inne dodatki regulaminowe);
4) płace uzupełniające (wynagrodzenia za urlopy i inne płatne nieobecności, zasiłki chorobowe, odprawy emerytalne, nagrody jubileuszowe);
5) obligatoryjne obciążenia płac;
6) odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
3. W cenach jednostkowych materiałów ustalonych na podstawie analizy własnej nie uwzględnia się podatku od towarów i usług.
4. W cenach jednostkowych maszynogodzin pracy jednostek sprzętowych ustalonych na podstawie analizy własnej nie uwzględnia się podatku od towarów i usług.
5. W cenach jednostkowych należy uwzględniać kosztorysową cenę pracy jednostki sprzętowej lub transportowej wraz z kosztami obsługi etatowej oraz koszty jednorazowe, uwzględniające koszty przewozu sprzętu lub środków transportu z bazy na budowę i z powrotem, montaż i demontaż na miejscu pracy albo przezbrojenie.
§ 7.
Kosztorys inwestorski obejmuje:
1) stronę tytułową zawierającą:
a) nazwę obiektu lub robót budowlanych z uwzględnieniem nazw i kodów Wspólnego Słownika Zamówień i podaniem lokalizacji;
b) nazwę i adres zamawiającego;
c) nazwę i adres jednostki opracowującej kosztorys;
d) imiona i nazwiska, z określeniem funkcji osób opracowujących kosztorys, a także ich podpisy;
e) wartość kosztorysową robót;
f) datę opracowania kosztorysu inwestorskiego.
2) ogólną charakterystykę obiektu lub robót, zawierającą krótki opis techniczny wraz z istotnymi parametrami, które określają wielkość obiektu lub robót;
3) przedmiar robót;
4) kalkulację uproszczoną ;
5) tabelę wartości elementów scalonych, sporządzoną w postaci sumarycznego zestawienia wartości robót określonych przedmiarem robót, łącznie z narzutami kosztów pośrednich i zysku, odniesionych do elementu obiektu lub zbiorczych rodzajów robót;
6) załączniki:a) założenia wyjściowe do kosztorysowania;
b) kalkulacje szczegółowe cen jednostkowych, analizy indywidualne nakładów rzeczowych oraz analizy własne cen czynników produkcji i wskaźników narzutów kosztów pośrednich i zysku.