Wydawnictwo SYGMA, Wrocław 2003 ISBN 83-917763-0-1 - Poradnik - zamówienia publiczne - strona nr 47
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 lutego 1999 r.
w sprawie metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego
(Dz. U. nr 26 z 1999 roku, poz. 239)
Na podstawie art. 35 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych
(Dz. U. nr 119 z 1998 r., poz. 773) zarządza się co następuje:
§ 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) wartości kosztorysowej robót - należy przez to rozumieć wartość szacunkową zamówienia na roboty budowlane, wynikającą z kosztorysu inwestorskiego,
2) dokumentacji projektowej - należy przez to rozumieć wymagany odrębnymi przepisami projekt budowlany wraz z opisami i rysunkami niezbędnymi do realizacji robót, w razie potrzeby uzupełniony szczegółowymi projektami, lub opis zawierający określenie rodzaju, zakresu i standardu wykonywania robót budowlanych,
3) specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych - należy przez to rozumieć opracowanie zawierające zbiory wymagań w zakresie sposobu wykonania robót budowlanych, obejmujące w szczególności wymagania właściwości materiałów, wymagania dotyczące sposobu wykonania i oceny prawidłowości wykonania poszczególnych robót oraz określenia zakresu prac, które powinny być ujęte w cenach poszczególnych pozycji przedmiaru,
4) założeniach wyjściowych do kosztorysowania - należy przez to rozumieć dane techniczne, technologiczne i organizacyjne nie określone w dokumenttacji projektowej oraz specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych, a mające wpływ na wysokość wartości kosztorysowej,
5) przedmiarze robót - należy przez to rozumieć opracowanie wchodzące w skład dokumentacji projektowej, zawierające opis robót budowlanych w kolejności technologicznej ich wykonania, z podaniem ilości jednostek przedmiarowych robót wynikających z dokumentacji projektowej oraz podstaw do ustalania cen jednostkowych robót lub nakładów rzeczowych (nr katalogu, tablicy i kolumny).
§ 2. 1. Podstawę do sporządzania kosztorysu inwestorskiego stanowią:
1) dokumentacja projektowa zawierająca przedmiar robót,
2) specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych,
3) założenia wyjściowe do kosztorysowania,
4) ceny jednostkowe robót - dla metody kalkulacji uproszczonej,
5) jednostkowe nakłady rzeczowe - dla metody kalkulacji szczegółowej,
6) stawki i ceny czynników produkcji (robocizny, materiałów, pracy sprzętu) oraz wskaźnik narzutu kosztów pośrednich i zysku kalkulacyjnego - dla metody kalkulacji szczegółowej.
2. Przy ustalaniu cen jednostkowych robót należy stosować:
1) ceny jednostkowe robót określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych
i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,
2) kalkulacje szczegółowe, według zasad określonych w § 5, w wypadku cen nie określonych zgodnie z pkt 1.
3. Przy ustalaniu jednostkowych nakładów rzeczowych należy stosować:
1) kosztorysowe normy nakładów rzeczowych określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,
2) metodę interpolacji i ekstrapolacji, przy wykorzystywaniu odpowiednich wielkości określonych zgodnie z pkt. 1,
3) analizę indywidualną w wypadku niemożliwości ustalenia nakładów w oparciu o pod-stawy wymienione w pkt. 1-2.
4. Przy ustalaniu stawek i cen czynników produkcji należy:
1) przyjmować wielkości określone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów,
2) korzystać z cenników producentów materiałów lub dostawców oraz cenników usługodawców, baz sprzętowo-transportowych, z doliczeniem kosztów zakupu według kalkulacji indywidualnej, w wypadku braku cen określonych zgodnie z pkt 1.
5. Ceny materiałów ustalane indywidualnie podaje się łącznie z kosztami zakupu.
6. Przy ustalaniu wskaźników narzutów kosztów pośrednich należy przyjmować wielkości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
7. Wskaźnik narzutu zysku, o którym mowa w § 5 ust. 3, w odniesieniu wszystkich rodzajów robót budowlanych ustala się w wysokości 5%.
8. Kosztorys inwestorski obejmuje:
1) stronę tytułową zawierającą:
a) nazwę obiektu lub robót z podaniem lokalizacji,
b) nazwę i adres zamawiającego,
c) nazwę i adres jednostki oraz imiona i nazwiska, z określeniem funkcji osób opracowujących kosztorys, a także ich podpisy,
d) wartość kosztorysową robót,
e) datę opracowania kosztorysu inwestorskiego,
2) ogólną charakterystykę obiektu lub robót, zawierającą krótki opis techniczny wraz z istotnymi parametrami, które określają wielkość obiektu lub robót,
3) przedmiar robót,
4) kalkulację uproszczoną lub szczegółową,
5) tabelę wartości elementów scalonych, sporządzoną w postaci sumarycznego zestawienia wartości robót określonych przedmiarem, robót, łącznie z narzutami kosztów pośrednich i zysku, odniesionych do elementu obiektu lub zbiorczych rodzajów robót,
6) załączniki:
a) założenia wyjściowe do kosztorysowania,
b) analizy i kalkulacje dotyczące indywidualnego ustalania cen jednostkowych oraz nakładów rzeczowych.
§ 3.1. Kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji uproszczonej.
2. W wypadku braku podstaw do opracowania kosztorysu metodą kalkulacji uproszczonej, kosztorys inwestorski opracowuje się metodą kalkulacji szczegółowej.
§ 4. Kalkulacja uproszczona polega na obliczeniu wartości kosztorysowej robót objętych przedmiarem robót jako sumy iloczynów ilości jednostek przedmiarowych robót i ich cen jednostkowych według następującego wzoru:
Wk = EL x Cj
gdzie:
E - suma,
Wk - oznacza wartość kosztorysową robót,
L - oznacza liczbę jednostek sprzedmiarowych robót,
Cj - oznacza cenę jednostkową określonego j-tego rodzaju robót.
§ 5.1. Kalkulacja szczegółowa polega na określeniu wartości kosztorysowej robót przez
obliczenie dla pozycji objętych przedmiarem robót wartości poszczególnych jednostkowych
nakładów rzeczowych (kosztów bezpośrednich), doliczeniu narzutów, przemnożeniu
tych wartości przez ilości jednostek przedmiarowych robót w obiekcie lub jego elemencie
według następującego wzoru:
Wk = E(En x c + Kpj + Zj) x L
gdzie:
E - suma,
Wk - oznacza wartość kosztorysową robót
n - oznacza jednostkowe nakłady rzeczowe:
robocizny - nr , materiałów - nm , pracy sprzętu - ns,
c - oznacza ceny czynników produkcji:
robocizny - Cr , ceny materiałów - Cm , ceny pracy sprzętu - Cs,
n x c - oznacza koszty bezpośrednie jednostki przedmiarowej robót, obliczone
według wzoru:
n x c = (Enr x Cr + Enm x Cm + Ens x Cs)
gdzie:
E - suma,
Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót,
Zj - oznacza zysk kalkulacyjny na jednostkę przedmiarową robót,
L - oznacza ilość jednostek sprzedmiarowanych robót.
2. Koszty pośrednie ustala się za pomocą wskaźnika kosztów pośrednich, według następującego
wzoru:
Kpj = Wkp x (Rj + Sj)/100%
gdzie:
Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót,
Wkp - oznacza wskaźnik narzutu kosztów pośrednich w %,
Rj - oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót,
Sj - oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót.
3. Zysk kalkulacyjny oblicza się za pomocą wskaźnika narzutu zysku, według następującego
wzoru:
Zj = Wz x (Rj + Mj + Sj + Kpj)/100%
gdzie:
Zj - oznacza zysk kalkulowany na jednostkę przedmiarową robót,
Wz - oznacza wskaźnik narzutu zysku w %,
Rj - oznacza koszt robocizny na jednostkę przedmiarową robót,
Mj - oznacza koszt materiałów na jednostkę przedmiarową robót,
Sj - oznacza koszt pracy sprzętu na jednostkę przedmiarową robót,
Kpj - oznacza koszty pośrednie na jednostkę przedmiarową robót.
§ 6. Wartość kosztorysowa materiałów w kalkulacji szczegółowej oraz koszty bezpośrednie materiałów w cenie jednostkowej robót nie obejmują materiałów, konstrukcji, wyrobów, maszyn i urządzeń, wymienionych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
§ 7. Traci moc Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego (Dz. U. nr 140, poz. 793).
§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.